نطنز در سالهای اخیر به دلیل احداث تأسیسات غنی سازی اورانیوم در آن علاوه بر اینکه در سطح کشور بسیار معروف تر شده است ؛ برای جهانیان ؛ خاصه کسانی که به مسائل انرژی هسته ای علاقه مند هستند به نامی آشنا تبدیل گشته است.

این شهرستان در موقعیت جغرافیایی 51 درجه 54 دقیقه و 30 ثانیه طول جغرافیایی و 33 درجه
و 32 دقیقه و 30 ثانیه عرض جغرافیایی از سمت شمال به شهرستان آران و بیدگل و کاشان و از جنوب به شهرستان اصفهان از مشرق به شهرستان اردبیل و از مغرب به شهرستان برخوار و میمه محدود است.

شهرستان نطنز با مجموعه ای با مجموعه ای کم نظیر از آثار باستانی و زیبائیهای طبیعی یکی از شهرهای سرسبز و دیدنی ایران محسوب می شود که همه ساله مورد بازدید گردشگران داخلی و خارجی قرار می گیرد. شهرستان نطنز چون مرواریدی سبز در ساحل کویر مرکزی ایران چون نگینی می درخشد
و به لحاظ سرسبز و کوهستانی بودن مرکز شهرستان بخش مرکزی به باغ شهر معروف می باشد و به همین دلیل سالیان دراز مأمن امن کاروانیانی بوده که به عزم سیاحت و زیات و تجارت از این شهر عبور کرده و از نعمتهای خدادادی آن منعم گردیده اند. چشمه سارهای جاری و آب و هوای مطبوع و مطلوب آن به همراه مهمان نوازی و خونگرمی مردم این خطه که خصیصه مشترک مردم ایران زمین می باشد موجبات آسایش خاطر و آرامش سیاحان و گردشگران را فراهم نموده است . از خصوصیات بارز مردم این شهرستان ایمان و اعتقاد قلبی و عمیق و سخت کوشی می باشد که آثار به جا مانده از پیشینیان گویای این مطلب
می باشد.

شهرستان نطنز با توجه به موقعیت خاص جغرافیایی دارای سه نوع آب و هوا می باشد:

کوهستانی ، معتدل و گرم و خشک که این خصوصیت شهرستان را از دیگر شهرهای مجاور متمایز نموده است . در منطقه کوهپایه ای شامل دهستانهای کرکس ، طرفرود و برزرود به دلیل قرار گرفتن در
دامنه های کوه کرکس دارای آب و هوائی کوهستانی و دلنشین و با دره های سرسبز باصفا و انواع
میوه های سردرختی که گلابی آن شهره آفاق می باشدو به تحفه نطنز معروف است .

                شهرستان نطنز در سال 1336 شمسی دارای فرمانداری مستقل گردیده و در حال حاضر شهرستان از دو بخش تشکیل گردیده . بخش مرکزی شامل شهر نطنز و سه دهستان به نامهای کرکس ، طرفرود
و برزرود و بخش امامزاده شامل شهرهای بادرود و خالدآباد و دو دهستان به نام های دهستان امامزاده
و خالدآباد.

                جمعیت شهرستان نطنز در سال 1310 ، 68000 نفر بوده و در حال حاضر بیش از 40000 نفر جمعیت دارد که به دلیل وجود خشکسالی متعدد چند سال گذشته باعث مهاجرت بی رویه به شهرهای بزرگ از جمله تهران شده است . این معضل با دور اندیشی و برنامه ریزی شده در چند سال اخیر به محوریت فرمانداری و ایجاد دو شهرک صنعتی در جوار شهر نطنز و دو ناحیه صنعتی در منطقه بادرود و یک منطقه صنعتی در طرفرود باعث جذب سرمایه و ایجاد کارگاههای صنعتی بزرگ و کوچک نه تنها روند مهاجرت را کند نموده بلکه مهاجرت متوقف گردیده و بعضاً تعدادی از مهاجرین به شهرستان برگشته
و مشغول فعالیت گردیده اند.

از برجسته ترین امتیازات این شهرستان آبی و هوای لطیف و پاک آن است که نطنز را به صورت مرواریدی سبز و پناهگاهی در برابر بیابانهای گرم و سوزان کویر درآورده است . این لطافت دراکثر مناطق آن بلاخص در منطقه کوهستانی که با پوشش از سبزه زاران و چشمه سارها و بیشه ها احاطه شده بیشتر به چشم می خورد. کوه کرکس از جمله کوههای مرکزی ایران است که با ارتفاع 3895 متر در این شهرستان واقع شده است.

موقعیت جغرافیایی و تقسیمات کشوری نطنز

                شهرستان نطنز یکی از شهرستانهای استان اصفهان است که با 8/3326 کیلومترمربع مساحت ، در قسمت شمالی استان اصفهان واقع شده و مرکز آن شهر نطنز است . این شهرستان در 33 درجه و 31 دقیقه عرض شمالی از خط استوا و 51 درجه و 54 دقیقه و 30 ثانیه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد و بلندی متوسط آن از دریا 1650 متر است. شهرستان نطنز از شمال به کاشان از شرق به اردستان و از جنوب غرب به شهرستان بر خوار میمه محدود می گردد.

علاوه بر شهر نطنز شهر بادرود نیز در این شهرستان واقع شده است شهرستان نطنز دارای یک بخش و چهار دهستان و 318 آبادی است که در سال 1370 آبادیهای دارای سکنه آن 109 و بقیه خالی از سکنه علام شده است.

آب و هوا

                مناطق نطنز بعلت ساختار اقلیمی دارای چندین نوع وضعیت آب و هوائیست ، یعنی شامل معتدل کوهستانی و کوهپایه ای و دشت و کویری می باشد، که در نتیجه روستاهای مشرقه به دامنه قله های کرکس دارای آب و هوای خنک و معتدل کوهستانی است . خود مرکز شهرستان نطنز دارای آب و هوای معتدل کوهپایه ایست و روستاهای واقع در بخشهای بادرود دارای آب و هوای خشک و گرم می باشد.