پیكار سخت، او را تشنه‏ تر ساخت؛ به خیمه آمد. بى آنكه آبى بتواند بنوشد، با همان تشنگى و جراحت دوباره به میدان رفت و جنگید تا به شهادت رسید. قاتل او مرة بن منقذ عبدى بود.پیكر حضرت على اكبر (ع) با شمشیرهاى دشمن قطعه قطعه شد.وقتى امام بر بالین او رسید كه جان باخته بود. امام حسین (ع) صورت بر چهره خونین حضرت على اكبر (ع) نهاد و دشمن را باز هم نفرین كرد.

"قتل الله قوما قتلوك..."و تكرار مى‏كرد كه:"على الدنیا بعدك العفا".و جوانان هاشمى را طلبید تا پیكر او را به خیمه گاه حمل كنند. حضرت على اكبر ، نزدیكترین شهیدى است كه با امام حسین(ع)دفن شده است.مدفن او پایین پاى ابا عبد الله الحسین(ع) قرار دارد و به این خاطر ضریح امام،شش گوشه دارد.

جوانی از دیدگاه مختلف :

جوانی

جوانی، دوره طوفانی عمر است. جوان اگر چه از مرحله نوجوانی كه دوره آشوب شدید است بیرون آمده و به دنیای آرامش نسبی وارد شده است، اما همچنان مثل آتش،‌ برافروخته و شعله ور است. جوانی، دنیای تحول است؛ دنیای بحران و دنیای تغییر و تحولات جسمی و غریزی كه سبب بروز حالات روحی و دگرگونی عواطف می شود. جوانی سن توقعات جدید و حتی از نگاهی می توان گفت: سن پرتوقعی ها، طغیان و امیال و رغبت‌هاست؛ از این رو باید به جوانی و جوانان با نگاهی خاص و ژرف نگریست.

سازندگی كشور در نشاط جوانی

جوان، كانون شور و هیجان، مركز نشاط و سلامت، قلب تپنده و سرمایه آینده یك ملت است؛ از این رو در برنامه ریزیها و سیاستهای فرهنگی و اجتماعی توجه ویژه ای به این نسل می شود و دولتها برای بهره برداری صحیح و استفاده مطلوب از نیروها و استعدادهای جوانان در امور مختلف سازندگی و اداره كشور،‌ تمام تلاش خود را به كار می گیرند كه شور و نشاط و تواناییهای جوانان را، سالم و سازنده برای رفع نیازها و رفاه و آسایش حال و آینده جامعه هدایت كنند.

جوان سرمایه ملی هر كشور

نسل جوان، از آسیب پذیرترین و حساس ترین نیروهای هر کشور است. جوانان، از گذشته های دور همچنان شكار خوبی برای دشمنان اسلام و انقلاب بوده اند. دشمنان انقلاب،‌ امروز به خوبی دریافته اند كه غارت و چپاول منابع مادی و معنوی ملل جهان سوم خصوصاً كشورهای اسلامی، منوط به تحریف فرهنگ و ارزشهای ملی و مذهبی و از سوی دیگر تحمیل نگرش غربی و سرانجام اشاعه فساد و بی تفاوتی میان مردم به ویژه نسل جوان است. از این روست كه ژرف نگری و دقت در امور جوانان و رفع نیازمندیهای فكری و معنوی آنان اهمیت بیشتری می یابد.

الگوی نسل جوان

نسل جوان همیشه به دنبال الگوی مناسب خود بوده و برای یافتن آن، دو شعار گفتار و عمل را پیش رو قرار داده و به دنبال الگویی است كه به گفته های خودش جامه عمل بپوشاند. اگر نسل جوان بین گفتار و كردار الگوی خود تضاد و تعارض ببیند نمی تواند به او اعتماد كرده و از اندیشه های او پیروی كند.

همچنان كه راز استقبال و روی آوردن جوانان به امام خمینی (ره) را باید در اهل عمل بودن ایشان جست و جو كرد؛ ‌چرا كه جوانان می دیدند كه امام (ره) تنها سخن نمی گوید بلكه قبل از سخن گفتن خود به آن عمل می كند.

رشد یا انحراف

پیدایش سوالات جدید و نیازهای تازه، نشانه انحراف و انحطاط فكری و زائیده هوسهای نسل جوان نیست، بلكه نشانه رشد و حیات یك جامعه زنده است؛ البته به شرط آن كه اندیشمندان و فرهنگ گستران به وظیفه خود در پاسخگویی و رفع نیازهای این نسل به خوبی عمل كنند، چون تنها پیدایش سؤال، علت رشد فكری در جوان نیست،‌ بلكه می بایست به سؤالاتشان جواب صحیح نیز داده شود تا رشد فكری جوان در خط پوچی و گمراهی نباشد. همانطور كه حضرت علی (ع) می فرماید: «ذهن جوان اگر با مطالب حق پر نشود، ‌با مطالب ناحق و پوچ پر می شود؛ از این رو شایسته است اندنیشه و تفكر جوانان را با مطالب منطقی و صحیح غنی سازیم تا نتیجه آن رشد صحیح فكری جوان باشد.»

درمان دغدغه های جوان

شناخت دردها و دغدغه های فكری نسل جوان ضروری است. باید دانست كه دردها همیشه نشانه بیماری نیست، بلكه گاه نشانه بیداری نیز هست. برای درمان، باید این نسل نوخواسته را بشناسیم و مزایا و عیبهایش را بدانیم، چه آن كه چاره كردن این مشكلات بدون در نظر گرفتن مزایا و بدون احترام گذاشتن به آنها میسر نیست. با بی اعتنایی به این امر محال است كه بتوانیم با نسل جوان ارتباط چاره جویانه، مناسب و منطقی برقرار كنیم. عدم برخورد منطقی و آگاهانه، نسل جوان را به انحراف كشانده و آنها را به مكاتب و اندیشه های منحرف سوق می دهد.

جوان و نیاز

بدون تردید در بین همه مراحل عمر آدمی، هیچ مرحله ای به اهمیت مرحله جوانی نیست. واژه جوان یادآور حیاتی پر از نشاط و همراه آن تلاش و كوششی در عرصه های حیات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است. جوان مجموعه ای از استعدادهای شكوفا شده و فشرده از نیروهای ذخیره شده آماده به كار و نام و عنوانش یادآور امیدها و آرزوهاست. دامنه و نوع نیازهای جوان ممكن است فطری یا اكتسابی، طبیعی یا غیرطبیعی باشد. به هر حال انواع نیازها و پیدایش آن در جوانان، عامل تحرك و جنبش و سببی برای دستیابی به رشد، تامین سلامت جسم و روان و شادابی و نشاط آنان است و باید مورد توجه همه برنامه ریزان فرهنگی كشور قرار گیرد.

نیاز اجتماعی و فرهنگی

جوان، خود را عنصری از جامعه و نیازمند معاشرت و همدلی می داند و می خواهد به خانواده، كانون یا گروهی وصل باشد. جوان، نیازمند زندگی در اجتماع و مشاركت در فعالیتهای جمعی است. خود را نیازمند به ادب و اخلاق در روابط اجتماعی می شناسد و به محیطی امن، جامعه ای سالم، ‌افرادی وفادار و پای بند به حق محتاج است. او دوستدار قداست هاست، خواهان ظرافت و هنرورزی در كارها و داشتن زمینه ای جهت ابداع و اختراع و در سایه آن نام و آوازه است. از این رو برای شناخت جوان، باید نیازهایش را شناخت و تواناییهایش را كشف كرد.

ستایش خواهی جوان

جوان شیفته تحسین و تمجید است. به ستایش ها دل می بندد و حاضر است خود را فدای كسی كند كه صلاحیت و شایستگی او را تایید كرده و یا به تعریفش پرداخته است؛ به همین دلیل جوان برای كسی كه او را ستایش می كند بیشتر از دیگران سرمایه گذاری می كند؛‌ از این رو،‌ شایسته است با ستایش های تشویق كننده و به جا در هدایت فكری و روحی جوانان بكوشیم.

جوان و اشتغال

جوان، خواستار شغلی است كه در سایه آن بتواند استقلال خود را در عرصه اقتصادی تامین كند و این برای او یك نیاز و در عین حال یك درخواست است. چه بسیارند مشكلات و نابسامانی هایی كه از بیكاری و تنبلی ناشی می شوند. جوان خواستار شغل است ولی نه هر شغلی، بلكه آن كار و شغل كه در سایه آن حرمت و آبروی او محفوظ بماند. او نمی تواند با امر و نهی دیگران زندگی كند و نمی تواند سلیقه خود را در خرید اسباب و مایحتاجش نادیده بگیرد و همه این موارد وقتی برای او محقق می شود و وقتی جوان را قانع می كند كه او از نظر اشتغال، مشكلی نداشته باشد. امروز مساله اشتغال جوانان، از دغدغه های فكری مسؤلان سیاسی و فرهنگی هر كشور است.

دانشگاه، هدف یا وسیله

بسیاری از جوانان، آینده خود را از دریچه دانشگاه می نگرند. در نظر آنان دانشگاه كانونی است كه امیدها،‌ آرزوها و آرمان هایشان بدان جا ختم می شود. چنان چه جوان به دانشگاه راه یابد و پیوند او با دانشگاه برقرار شود. گویی بخش دیگری از هویت اجتماعی اش تكوین می یابد، در این صورت برای مدت كوتاهی، دغدغه ای از جهت هدف زندگی و جایگاه اجتماعی خود ندارد؛ اما پس از گذشت مدتی از ورود به دانشگاه، همه چیز برایش عادی شده و این سؤال مطرح می‌‍شود كه من به عنوان یك جوان، غیر از دانشجو چه چیزی هستم؟‌بدون جواب ماندن پرسش‌های اساسی، احساس بی هویتی او را رنج می‌دهد؛ اما اگر دانشگاه نه به عنوان یك هدف، بلكه به منزلة وسیله‌ای برای جوان، مطرح باشد خطر فقدان هویت او را آزار نخواهد داد.

زندگی مشترك

از مراحل مهم زندگی، اقدام به تشكیل خانواده است كه غالباً در آغاز جوانی تحقق می‌یابد. اگرچه ریشه ازدواج، یك نیاز روحی و روانی است اما این رویداد همچون یك منشور، ابعاد مختلفی دارد،‌كه از جمله می‌توان به یافتن هویت اجتماعی اشاره كرد. جوان،‌ زمانی می تواند به یك ازدواج موفق و پایدار اقدام كند كه ابتدا درك صحیحی از خویشتن و هویت فردی خود داشته باشد و علاوه بر آن،‌ برداشت منطقی و استواری از معنا و مفهوم زندگی، ازدواج و شریك زندگی‌اش، كسب كند. در این صورت،‌ ازدواج می تواند در تكوین و تكامل هویت اجتماعی جوان مؤثر باشد.

هویت دینی

فرهنگ اسلام، جوان را در جایگاهی ارزشمند و بلند قرار داده و تعابیر والایی را در شأن او آورده است. دین اسلام، جوان را به ملكوت نزدیكتر از دیگران می داند و معتقد به تكریم و بزرگداشت اوست. در حدیثی از رسول اكرم (ص) آمده كه فرموده‌اند:

فضیلت جوان عابد كه از آغاز جوانی عبادت كند بر پیری كه وقت كهولت به عبادت بپردازد، همانند فضیلت پیغمبران بر دیگر مردمان است.

جوان در نگاه احادیث و بزرگان

حضرت رسول (ص) می‌فرمایند: خداوند بر وجود جوان عبادت پیشه بر ملائكه می نازد و مباهات می كند. پیامبر خدا (ص) همچنین می‌فرمایند: خداوند جوانی را كه جوانیش را در بندگی خدا بگذراند دوست می دارد.