پس از حادثه فیضیه و قیام خونین 15 خرداد  1342، عده‏ای از متدینین و چهره‏های موجّه بازار تهران به این نتیجه رسیدند كه مبارزه سیاسی با رژیم شاه بی فایده است و باید فكری برای براندازی آن كرد و تنها راه آن نیز اقدام مسلحانه علیه رژیم و عناصر اصلی آن است.

لذا تعدادی از این افراد شامل حاج صادق امانی ، حاج مهدی عراقی ، حبیب اللَّه عسكر اولادی، عباس مدرسی فرد ، احمد شهاب ، صادق اسلامی و سید اسداللَّه لاجوردی و. . . دست به تركیب و تلفیق شش هیئت مذهبی مهم و دارای گرایش سیاسی از میان هیئت‏های عزاداری سنّتی تهران زدند كه نتیجه آن ، پدید آمدن سازمان یا گروه "هیئت‏های مؤتلفه اسلامی" با مشی مسلحانه بود. اكثر اعضای این هیئت‏ها از مقلدان حضرت امام خمینی(ره) و وجه مشترك آنان ، پذیرش اسلام به عنوان یك ایدلوژی سیاسی و رهبری و مرجعیت امام خمینی(ره) بود.

پس از مدتی جمعیت مؤتلفه اسلامی ، قصد آغاز مبارزه مسلحانه علیه رژیم پهلوی را داشتند كه در ابتدا امام آن را نهی نمودند. تا این كه حضرت امام به تركیه تبعید شدند و یاران مؤتلفه ، پس از كسب اجازه از آیت‏اللَّه مرتضی مطهری و اذن آیت‏اللَّه العظمی سید محمد هادی میلانی ، تصمیم به ترورِ انقلابی حسنعلی منصور نخست وزیر سپرده شاه گرفتند. حسنعلی منصور كسی بود كه برای تصویب و اجرای قانون ننگین كاپیتولاسیون تلاش زیادی از خود نشان داد و فریاد حق‏خواهی امام خمینی(ره) در اعتراض به این قانون را با تبعید آن حضرت به تركیه پاسخ گفت.

با اعدام انقلابی منصور در اول بهمن 1343 ، شهید محمد بخارایی عاملِ اعدام منصور به دست مأموران ساواك افتاد و سپس دیگر یارانش نیز دستگیر شدند. پس از مدتی ، رژیم پهلوی در یك دادگاه فرمایشی اعضای این گروه را به اعدام و زندان طولانی مدت محكوم كرد. به طوری كه برخی از آنان تا پیروزی انقلاب اسلامی در زندان ماندند و در بین زندانیان سیاسی به قَتَله  (كشندگان) منصور معروف بودند.

شهید صادق امانی در دادگاه دلاورانه از خود و راهی كه در پیش گرفته بود دفاع كرد و با اشاره به حوادث خونین 15 خرداد 42 گفت : ما با بررسی اوضاع به این نتیجه رسیدیم كه پاسخ به این مسأله از لوله تفنگ می‏تواند خارج شود. سرانجام در سحرگاه 26 خرداد 1344 ش ، حاج صادق امانی ، محمد بخارایی ، مرتضی نیك‏نژاد و رضا صفار هرندی این چهار فرزند شجاع و برومند اسلام ، در راه پاسداری از ارزش‏های متعالی اسلام و در مسیر پر بركت نهضت امام خمینی(ره) جهت برپایی حكومت اسلامی در ایران ، عاشقانه شربت شهادت نوشیدند و به لقاءاللَّه نائل آمدند.