جمعیت انبوه و میلیونی كه از نخستین ساعات بامداد این روز از نقاط مختلف شهر تهران به دانشگاه و خیابان‏های اطراف هجوم آورده بودند، با مشاهده امام جمعه، تكبیرگویان، حمایت خویش را از رهبری امام خمینی(ره) و نهضت الهی ایشان اعلام داشتند. با آغاز اقامه نماز جمعه، گروهك‏های مغرور و منافق كه برای فریفتن مردم و برای واژگون نشان دادن مسائل و به انحراف كشیدن انقلاب، دست به تبلیغات بسیار عظیم و خطرناك و حساب شده زده بودند، ناگهان با صفوف متحد نمازگزاران كه همانند یك معجزه بزرگ الهی بود روبرو شدند و نقشه‏های خود را نقش برآب دیدند. این اجتماع پرشور و معنوی، توطئه‏های حساب شده و ترتیب یافته منافقان را خنثی ساخت و حیله و تزویر آنان را در هم شكست. نماز جمعه، همواره محلی برای هوشیاری و آگاهی‏بخشی به مردم و نیز مكانی برای تزكیه نفس و خشوع و خضوع در برابر ذات خداوندی بوده و هست.

2. مرگ محمدرضا پهلوی در قاهره (1359 ش)

محمدرضا پهلوی در چهارم آبان 1298 ش در تهران به دنیا آمد. پس از تاسیس سلسله پهلوی توسط رضاخان، وی به عنوان ولیعهد انتخاب شد و این مقام را تا سال 1320 ش بر عهده داشت. با ورود قوای متفقین به ایران و تبعید رضاخان به جزیره موریس و سپس آفریقای جنوبی، دولت‏های استكباری كه محمدرضا را مهره‏ای مطیع می‌دیدند، او را به سلطنت نشاندند. تا قبل از كودتای 28 مرداد 1332، نفوذ انگلستان در دربار بیشتر بود، ولی پس از كودتا، آمریكا به عنوان قدرت اصلی در مملكت، شاه را مدیریت می‏كرد. با آغاز نهضت اسلامی در خرداد 1342، وی با قساوتی تمام، مردم ایران را به خاك و خون كشید. سپس حضرت امام خمینی(ره) را در 13 آبان 1343 به تبعید فرستاد. پس از این تبعید، وی حكومت مستبدانه خود را در ایران شدت بخشید. ساواك به عنوان بازوی امنیتی محمدرضا پهلوی كه زیر نظر سازمان‌های جاسوسی آمریكا(سیا) و رژیم صهیونیستی(موساد)  شكل گرفته بود هرگونه مخالفتی را با شدت سركوب می‏كرد.

وی همانند پدرش در عرصه‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی، با ستیز به فرهنگ اسلامی اصرار داشت. در سال 1350 جشن‏های 2500 ساله شاهنشاهی ایران را برگزار كرد و در حضور عده زیادی از سلاطین و رؤسای جمهور و نمایندگان كشورهای دنیا، گریز از فرهنگ اسلامی و احیای سیمائی ناقص و غربزده از ایران باستان را به جهانیان نشان داد. اقدامات اسلام ستیزانه وی در سال‏های بعد گسترده‏تر شد و حتی تاریخ هجری شمسی را به تاریخ مجعول و موهوم شاهنشاهی مبدل ساخت. در اواخر سال 1356، و پس از درج مقاله اهانت‏آمیز علیه امام خمینی(ره)، امواج توفنده انقلاب، پایه‏های پوسیده نظام شاهنشاهی را در بر گرفت و نهضت اسلامی، جانی دوباره گرفت. در این میان شاه سعی كرد با اقدامات عوام فریبانه، خشم مقدس ملت ایران را فرو نشاند. از این رو با بركناری نخست‏وزیر و دستگیری برخی از مهره‏های سرشناس پهلوی، درصدد بود تا تقصیر را بر گردن آنها بیندازد. وقتی این تلاش‏ها به جایی نرسید، محمدرضا خود در صفحه تلویزیون ظاهر شد و نطقی استرحام‏آمیز ایراد نمود و خطاب به مردم گفت كه صدای انقلاب شما را شنیدم. او همچنین از مراجع تقلید ملتمسانه درخواست كرد كه مردم را هدایت نمایند و قول همه‏گونه آزادی داد. ولی نه دولت نظامی و نه نطق شاه، بازدارنده روند انقلاب نبود. در این حال محمدرضا شاه كه برای خود چاره‏ای جز سركوب و كشتار نمی‏دید، دست به ارتكاب جنایات متعددی زد. این كشتارها مانع از سقوط رژیم ستم‏شاهی نگردید و پس از فرار مفتضحانه او سرانجام در 22 بهمن 1357 ش، طومار سلطنت ننگین پهلوی و 2500 سال حكومت شاهنشاهی در هم پیچیده شد.

شاه كه چند هفته قبل از پیروزی انقلاب، ماندن در ایران را صلاح نمی‏دید، در 26 دی 1357، از كشور گریخت و پس از ماه‏ها آوارگی، سرانجام حدود ساعت 10 صبح روز پنجم مردادماه 1359 ش در قاهره (مصر) در میان غُربَت و بیماری هلاك شد. (تصویر؛ شاه در بستر مرگ. این تصویر را یك عكاس مخفیانه گرفت و به قیمت گزافی به نشریه "پاری‌ماچ" فروخت.)

3. عملیات كوچك رمضان (1360 ش)

كمتر از یك ماه پس از فاجعه انفجار دفتر مركزی حزب جمهوری اسلامی، عملیات محدود رمضان در تاریخ پنجم مرداد 1360 با همكاری سپاه و ارتش در محور حمیدیه - كرخه نور انجام گرفت. در این عملیات نیروهای اسلام چندین كیلومتر از خاك میهن اسلامی را از اشغال دشمن بعثی آزاد ساختند. در طی عملیات محدود رمضان، تعداد دویست تن از نیروهای دشمن، كشته و زخمی و نزدیك به دویست تن دیگر از آنان به اسارت رزمندگان اسلام درآمدند. همچنین چهل دستگاه تانك و نفربر نیز منهدم گردید.

4. عملیات غرورآفرین مرصاد (1367 ش)

در پی تهاجم گروهك منافقین به خاك میهن اسلامی، كه با حمایت ارتش بعثی و حضور حدود 15 هزار تن از منافقان و ضد انقلابیون صورت گرفت، ملت سلحشور ایران، به خروش آمد. ابتدا در اقدامی خودجوش اهالی روستاهای مرزی به مقاومت در برابر منافقان پرداختند تا اینكه عملیات مرصاد در پنجم مرداد ماه 1367، با رمز مبارك «یا علی(ع)» در اسلام‏آباد و كرند غرب در استان كرمانشاه، آغاز گردید. منافقین كه در یك اقدام عجولانه، راهی كرمانشاه شده و به خیال باطل خود، قصد حركت به سوی تهران و سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران را داشتند در 34 كیلومتری كرمانشاه با سد سترگ رزمندگان اسلام مواجه شدند.

روز بعد با هدایت مستقیم شهید سپهبد صیاد شیرازی  و حمله هواپیماهای ایران، تعداد زیادی از ادوات سنگین و زرهی منافقین در آتش سوخت و با  همراهی سریع رزمندگان اسلام، منافقین به فرار مفتضحانه روی آوردند. در این عملیات، 4800 نفر از منافقان  كشته و زخمی و جمع زیادی هم اسیر شدند. همچنین بیش از 120 دستگاه تانك، 400 دستگاه نفربر، 90 قبضه خمپاره‏انداز 80 میلی‏متری، 150 قبضه خمپاره‏انداز 60 میلی‏متری و 30 قبضه توپ 106 میلی‏متری دشمن منهدم شد. علاوه بر آن، ده‏ها دستگاه تانك، نفربر، خودرو و مقادیری تجهیزات پیشرفته الكترونیكی و مخابراتی به غنیمت سپاه اسلام درآمد.